Մի օր բրդոտ Կիսկեռսը, որը իմ չաղլիկ կատուն է, որոշեց իր ձագուկներին պետք է ծանոթացնի ճնճղուկի հետ: Այդ օրը ես փոքր տնակ էի ամրացրել ծառի ճյուղին, որպեսզի ծիտիկները գան և մեջի հացը ուտեն: Կիսկեռսը որոշեց, որ ծիտիկների ուտելիքը պետք է տա իր ձագերին և հարցրեց ճնճղուկին.
-Կարելի՞ է մի քիչ հաց վերցնել;
-Կարելի՞ է մի քիչ հաց վերցնել;
-Այո՛ Կիսկեռս, դու իմ ամենալավ ընկերուհին ես;
Սակայն կատվի ձագուկներին դուր չեկավ ծիտիկների ուտելքը:
Այդ ժամանակ ես նրանց համար հատուկ ուտելիք բերեցի: Բոլորը ուրախ էին և կուշտ։